Já, þetta ásamt sjálft hoppaði næstum því úr nærbuxunum hennar til að sjúga gaurinn. Hann hélt fast eins og hann gat. En þegar þessi ljóska bauðst til að ríða henni gat hann ekki að sér gert. Og fyrir það dýfði hann skaftinu sínu í munninn á henni, en aðeins til að bleyta það. Og svo bara grét rassgatið og tók kisuna inn í hana. Það var ánægja sem hún hafði aldrei kynnst áður. En nú hafði hún verið leyst úr læðingi líka!
Æ... yfir dældum brjóstum og húðflúrum um allan handlegginn... finnst þér þetta fallegt?